Eline (23 jaar) vond Antwerpen zo’n leuke stad, dat ze samen met haar zus ernaartoe is verhuisd.

Waarom heb je voor Antwerpen gekozen?

Mijn zus Sara heeft hier tijdens haar studie een half jaar gewoond voor haar stage. En als ik op bezoek kwam, spookte het door mijn hoofd om hier te gaan wonen. Ik woonde en werkte in Den Bosch en je geeft niet zomaar je baan op maar wilde wel verhuizen naar een andere woning. Ik was ’s-avonds in mijn bed aan het zoeken naar appartementen in Antwerpen en er was eigenlijk wel heel veel keus. Ik vertelde het mijn zus en die zei: “Als jij gaat, dan ga ik ook!” en zo is het balletje gaan rollen. We hebben diverse sites van Belgische makelaars bezocht en hen berichten gestuurd. Ook hebben we op Facebook gezocht naar woningen door “woningen in Antwerpen” in te typen. En in 2 dagen hebben we 5 appartementen bezocht via makelaars en 1 via Facebook. En die laatste is het uiteindelijk geworden.

Heb je heel veel moeten regelen nadat je een woning had gevonden?

Je bent geen student meer dus je gaat ook echt emigreren en ik had niet helemaal stilgestaan bij wat je dan allemaal moet regelen. Je moet bijvoorbeeld je zorgverzekering stoppen want je woont niet meer in Nederland en je moet dan in België je zorgverzekering aanvragen. Maar als je die wilt aanvragen, moet je een burger zijn van België en dat duurde vier maanden! Uiteindelijk bleek dat je met terugwerkende kracht verzekerd was vanaf het moment dat je die had aangevraagd. Gelukkig kon je je heel makkelijk online inschrijven bij de gemeente. Omdat ik nog geen werk had, moest ik aantonen via sollicitatiebrieven en een inschrijving als werkzoekende, dat ik wel op zoek was naar een baan. Dat proces van inschrijven en het verkrijgen van je Rijksregisternummer (Belgische BSN) duurt 4 maanden. In die maanden krijg je een tijdelijk nummer zodat je wel kunt gaan werken als je een baan hebt gevonden. Onlangs heb ik mijn definitieve Rijksregisternummer gekregen en volgende maand kan ik mijn ID-bewijs op het gemeentehuis ophalen.

Hoe ging het zoeken naar werk in Antwerpen?

Ik wilde heel graag in een kledingwinkel werken en als je solliciteert, doe je dat met het afgeven van je cv. In Nederland gebeurt dat niet meer, je cv uitprinten maar hier in België wel. Ik heb veel op google en social media gekeken naar bedrijven maar dat is niet mijn manier van een baan zoeken. Dus ik ben gaan rondlopen in de stad en ging alle leuke winkels gaan opschrijven. Thuis keek ik op hun website of ze vacatures hadden. Zo kwam ik in de winkel We Are Labels en ik voelde me echt thuis in die winkel, veel mensen van mijn leeftijd en een mooi pand. Zoiets ervaar je niet als je een website bezoekt.   Het is een grote stad en er is wel veel werk maar het is niet persé voordelig dat je Nederlander bent. Ze zijn niet gewend dat je direct of eerlijk bent. In België stuur je je personeel aan met fluwelen handschoentjes, heel aardig en zacht en met complimenten. In Nederland geef je gewoon aan wat er niet goed gaat. Gelukkig heb ik een baan gevonden als assistent storemanager bij We Are Labels waarbij ze de Nederlandse manier van werken op prijs stellen, dus hard werken, eerlijk, energiek en duidelijk. Het proces van het solliciteren duurde wel even, eerst had ik een gesprek, daarna had ik een proefdag en liep ik een paar uur mee in de winkel en daarna een gesprek via de telefoon. Mijn zus heeft volgens mij meer gesprekken en een test gehad voor ze werd aangenomen.

Wat vind je het grootste verschil met wonen en werken in België?

Mensen nemen hier echt de tijd om hun lunchpauze te benutten. In Nederland zit je achter je bureau een boterham te eten en hier in Antwerpen ga je echt naar buiten om een broodje te halen of te wandelen. Het voelt allemaal wat relaxter dan in Nederland. Iedereen is minder gehaast en heeft meer geduld. Zelfs als er maar 1 kassa open is in de supermarkt, moppert er helemaal niemand.

Wat raad je jongeren aan als ze willen emigreren?

Zoals ik het gedaan heb, lijkt het me het meest logisch: eerst een huis en daarna op zoek naar werk. Ik had veel gespaard zodat ik eerst kon aarden in mijn nieuwe omgeving. Er stond ook geen druk achter het vinden van een baan omdat ik wist dat ik het 3 maanden kon betalen. Het is fijn als je de cultuur een beetje kent en dan op zoek gaat naar een baan, dan kom je minder voor verrassingen te staan. Omdat je het stap voor stap aanpakt, is het net alsof je gaat verhuizen naar een andere stad in Nederland. Mensen in jouw omgeving maken het spannender dan het eigenlijk is en daardoor lijkt het eng. Je moet er vertrouwen in hebben dat het allemaal goed komt. Het ergste wat je kan overkomen is dat je gewoon weer naar huis gaat!